Ουάσινγκτον Ίρβινγκ
Ο Ουάσινγκτον Ίρβινγκ (Washington Irving, 1783 – 1859) ήταν Αμερικανός συγγραφέας διηγημάτων, δοκιμιογράφος, βιογράφος, ιστορικός και διπλωμάτης των αρχών του 19ου αιώνα. Είναι περισσότερο γνωστός για τα διηγήματά του Ριπ βαν Ουίνκλ (1819) και Ο μύθος της κοιμισμένης κοιλάδας (1820) στο οποίο διηγείται την ιστορία του Ακέφαλου Καβαλάρη.[13]
Ο Ίρβινγκ συμπαραστάθηκε και ενθάρρυνε συγγραφείς όπως ο Ναθάνιελ Χόθορν, ο Χένρι Λονγκφέλοου, ο Χέρμαν Μέλβιλ και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Υποστήριξε τη συγγραφή ως επάγγελμα και ζητούσε ισχυρότερους νόμους για την προστασία των Αμερικανών συγγραφέων από παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.[14]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ουάσινγκτον Ίρβινγκ γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1783 στη Νέα Υόρκη και ήταν το αγαπημένο και τελευταίο από τα 11 παιδιά μιας οικογένειας εμπόρων. Το μικρό του όνομα του δόθηκε προς τιμήν του Τζορτζ Ουάσιγκτον. Πολύ νωρίς, ανέπτυξε πάθος για τα βιβλία, διαβάζοντας ιστορίες όπως Ροβινσώνας Κρούσος και Χίλιες και Μία Νύχτες. Σπούδασε νομικά ιδιωτικά σε γραφεία δικηγόρων και έγινε δικηγόρος αλλά άσκησε το επάγγελμα μόνο για λίγο. Από το 1804 έως το 1806 ταξίδεψε στην Ευρώπη, επισκεπτόμενος τη Μασσαλία, τη Γένοβα, τη Σικελία και τη Ρώμη. Με την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 1806, ο Ίρβινγκ δημιούργησε μια επιχείρηση με τα αδέρφια του, η οποία πτώχευσε το 1818. Κατά τον Αγγλοαμερικανικό πόλεμο του 1812, συμμετείχε στον αμερικανικό στρατό.[15]
Αρχή της λογοτεχνικής καριέρας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η λογοτεχνική καριέρα του Ίρβινγκ ξεκίνησε στον Τύπο. Έγραψε μια σειρά από σατιρικά δοκίμια με το ψευδώνυμο Τζόναθαν Ολντστάιλ, που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα The Morning Chronicle, το 1802–03. Από το 1812 έως το 1814 ήταν συντάκτης στο περιοδικό Analetic, στη Φιλαδέλφεια και τη Νέα Υόρκη. [16]
Το 1809 με το ψευδώνυμο Τζέφρι Κράιον, ένας Αμερικανός Τζέντλεμαν δημοσίευσε την Ιστορία της Νέας Υόρκης, υποτιθέμενο έργο του Ντίτριχ Νίκερμποκερ, μια σάτιρα για την τοπική ιστορία και τη σύγχρονη πολιτική. Πριν από τη δημοσίευσή του, ο Ίρβινγκ ξεκίνησε μια φάρσα δημοσιεύοντας μια σειρά από αναζητήσεις αγνοουμένων σε εφημερίδες της Νέας Υόρκης ζητώντας πληροφορίες για τον Ντίτριχ Νίκερμποκερ, έναν Ολλανδό ιστορικό που υποτίθεται ότι είχε εξαφανιστεί από το ξενοδοχείο του στη Νέα Υόρκη. Ως μέρος της φάρσας, δημοσίευσε μια ειδοποίηση του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου που ενημέρωνε τους αναγνώστες ότι, εάν ο κ. Νίκερμποκερ δεν επέστρεφε στο ξενοδοχείο για να πληρώσει τον λογαριασμό του, θα δημοσίευε ένα χειρόγραφο που είχε αφήσει πίσω του. Ανυποψίαστοι αναγνώστες παρακολούθησαν την ιστορία του Νίκερμποκερ και του χειρογράφου του με ενδιαφέρον, και ορισμένοι αξιωματούχοι της πόλης της Νέας Υόρκης ανησύχησαν για τον εξαφανισμένο ιστορικό ώστε πρόσφεραν αμοιβή για πληροφορίες για την εύρεσή του. Στη συνέχεια, ο Ίρβινγκ δημοσίευσε την Ιστορία της Νέας Υόρκης στις 6 Δεκεμβρίου 1809, ως έργο του Νίκερμποκερ, με άμεση επιτυχία. Το όνομα Νίκερμποκερ χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια για να χαρακτηρίσει την πρώτη αμερικανική λογοτεχνική σχολή, της οποίας ο Ίρβινγκ είναι κύριο πρόσωπο. Η λέξη Νίκερμποκερ εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για να δηλώσει Νεοϋορκέζους των οποίων οι οικογένειες προέρχονται από τους πρώτους Ολλανδούς αποίκους. Επίσης τη χρησιμοποιεί η επαγγελματική ομάδα μπάσκετ της Νέας Υόρκης Νιου Γιορκ Νικς.[17]
Μετά την επιτυχία του πρώτου έργου του, ο Ίρβινγκ έγραψε, στο ίδιο χιουμοριστικό πνεύμα, το 1819-1820, Το βιβλίο με τα σκιαγραφήματα, μια συλλογή ιστοριών επηρεασμένων σε μεγάλο βαθμό από τους γερμανικούς λαϊκούς θρύλους, η οποία περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γνωστά διηγήματά του — Ριπ βαν Ουίνκλ και Ο μύθος της κοιμισμένης κοιλάδας, όπου διηγείται την ιστορία του Ακέφαλου Καβαλάρη στην οποία στηρίχθηκε όλη η μετέπειτα συγγραφική και κινηματογραφική παράδοση. Θεωρούνται τα πρώτα αμερικανικά διηγήματα και η παγκόσμια κριτική έχει κατατάξει στα αριστουργήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας.[18]
Η αρραβωνιαστικιά του Ματίλντα Χόφμαν πέθανε το 1809, σε ηλικία 17 ετών. Πιστός στη μνήμη της, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Μετά το θάνατο της μητέρας του, ο Ίρβινγκ αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Ευρώπη, όπου παρέμεινε για δεκαεπτά χρόνια, από το 1815 έως το 1832.
Στην Ευρώπη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έζησε διαδοχικά στη Δρέσδη (1822-1823), στο Λονδίνο (1824) και στο Παρίσι (1825). Στην Αγγλία, είχε σχέση με τη μυθιστοριογράφο Μαίρη Σέλλεϋ, συγγραφέα του Φρανκενστάιν, και δημιούργησε φιλία με τον Γουόλτερ Σκοτ. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στην Ισπανία, όπου εργάστηκε για την πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μαδρίτη (1826-1829). Από το 1829 έως το 1832, υπό τον Υπουργό Εξωτερικών Μάρτιν Βαν Μπούρεν, ο Ίρβινγκ υπηρέτησε ως Γραμματέας της Αμερικανικής Πρεσβείας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ισπανία, έγραψε μια σειρά βιβλίων για την Ισπανία του 15ου αιώνα: Η ιστορία της ζωής και των ταξιδιών του Χριστόφορου Κολόμβου (1828), Το χρονικό της κατάκτησης της Γρανάδας (1829) και Οι σύντροφοι του Κολόμβου (1831), έργα βασισμένα σε προσεκτική ιστορική έρευνα αλλά και με φανταστικές εκδοχές της ιστορίας. Εν τω μεταξύ, ο Ίρβινγκ είχε σαγηνευθεί από τους θρύλους του μαυριτανικού παρελθόντος της Ισπανίας και έγραψε το Χρονικό της κατάκτησης της Γρανάδας (1829) και Μύθοι της Αλάμπρα (1832).[19]
Επιστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από 17 χρόνια απουσίας, επέστρεψε στη Νέα Υόρκη το 1832, όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό ως ο πρώτος Αμερικανός συγγραφέας που απέκτησε διεθνή φήμη. Ταξίδεψε στα νότια και δυτικά των Ηνωμένων Πολιτειών και έγραψε έργα που επικεντρώνονται στην Αμερικανική Δύση. Είναι μια από τις πρώτες προσωπικότητες του 19ου αιώνα που μίλησε ανοιχτά για την υποβάθμιση των Ιθαγενών πληθυσμών της Αμερικής. Από το 1836 έως το 1842, ο Ίρβινγκ έζησε στην ιδιοκτησία του στο Τάριταουν στις όχθες του ποταμού Χάντσον, κοντά στη Νέα Υόρκη, όπου ο Κάρολος Ντίκενς τον επισκέφθηκε στο ταξίδι του στην Αμερική.
Το 1842 ο Ίρβινγκ διορίστηκε Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ισπανία, θέση που διατήρησε μέχρι το 1845. Επιστρέφοντας στην Αμερική, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Τάριταουν όπου αφοσιώθηκε σε λογοτεχνικές αναζητήσεις. Εκείνη την εποχή έγραψε τα έργα Ο Μωάμεθ και οι διάδοχοί του (1849) και τους πέντε τόμους του Η ζωή του Τζωρτζ Ουάσινγκτον. Πέθανε στο Τάριταουν στις 28 Νοεμβρίου 1859 σε ηλικία 76 ετών.[20]
Το 1860-1861, τα κύρια έργα του Ίρβινγκ εκδόθηκαν σε 21 τόμους. Πολλοί δρόμοι και πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ονομαστεί προς τιμήν του.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1802: Letters of Jonathan Oldstyle, Gent.
- 1807: Salmagundi
- 1809: A History of New York, by Diedrich Knickerbocker (Ιστορία της Νέας Υόρκης που αφηγήθηκε ο Ντίτριχ Νίκερμποκερ)
- 1818-20: The Sketch Book of Geoffrey Crayon, Gent (Το βιβλίο με τα σκιαγραφήματα)
- περιλαμβάνονται: Ριπ βαν Ουίνκλ και Ο μύθος της κοιμισμένης κοιλάδας, μετάφραση: Θάνος Σακκέτας, εκδόσεις Στοχαστής, 1982
- 1822: Bracebridge Hall
- 1824: Tales of a Traveller (Ιστορίες ενός ταξιδιώτη)
- 1828: A History of the Life and Voyages of Christopher Columbus (Η ιστορία της ζωής και των ταξιδιών του Χριστόφορου Κολόμβου)
- 1829: The Chronicle of the Conquest of Granada (Το χρονικό της κατάκτησης της Γρανάδας)
- 1831: The Companions of Columbus (Οι σύντροφοι του Κολόμβου)
- 1832: Tales of the Alhambra
- Μύθοι της Αλάμπρα, μετάφραση: Λήδα Παλαντίου, εκδόσεις Κανάκης, 1994
- 1835: The Crayon Miscellany, Journey to the Prairies in the West of the United States (Μια περιήγηση στα λιβάδια)
- 1836: Astoria (Αστόρια)
- 1837: The Adventures of Captain Bonneville (Οι περιπέτειες του λοχαγού Μπονβίλ)
- 1840: The Life of Oliver Goldsmith (Ο βίος του Όλιβερ Γκόλντσμιθ)
- 1849: Mahomet and His Successors
- Μωάμεθ, μετάφραση: Στ. Ικονίου, εκδόσεις Νίκας, 2008
- 1855: Wolferts Roost
- 1855–59: The Life of George Washington (5 τόμοι, Η ζωή του Τζωρτζ Ουάσινγκτον)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11908273j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6fb5542. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 531.
- ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2024.
- ↑ National Register of Historic Places. 66000583.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11908273j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /60023. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2019.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ . «mountvernon.org/library/digitalhistory/digital-encyclopedia/article/washington-irving/».
- ↑ . «americanliterature.com/author/washington-irving».
- ↑ . «studysmarter.co.uk/explanations/english-literature/american-literature/washington-irving/».
- ↑ . «britannica.com/biography/Washington-Irving».
- ↑ . «nba.com/knicks/history/knickerbocker».
- ↑ . «thoughtco.com/washington-irving-biography».
- ↑ . «biography.com/authors-writers/washington-irving».
- ↑ . «billofrightsinstitute.org/essays/washington-irving».